Nie szanuję

Szacunek to ważna rzecz i dobrze jest okazywać go ludziom. Zwłaszcza oczywiście osobom, z którymi na co dzień egzystujemy, które pomagają nam w życiu (wczoraj, przykładowo, pisałem o robotnikach). Szanować można też ludzi prowadzących działalność polityczną oraz, szerzej, publiczną, którzy żywią odmienne od naszych przekonania… pod warunkiem, że sobie na owo poszanowanie zasłużyli.

Przykładowo, szanuję Rafała Trzaskowskiego, mimo iż jest on politykiem konserwatywnym, a zatem pod względem ideologicznym nader ode mnie odległym, który w dodatku ma nazbyt łagodny stosunek do faszyzmu i nazizmu, jednocześnie nie potrafiąc opowiedzieć się jednoznacznie po stronie prześladowanych mniejszości, zwłaszcza seksualnych. Mówiąc krótko, z wieloma jego poglądami po prostu się nie zgadzam, niemniej jednak szanuję go jako człowieka – z tego choćby względu, że nie dał mi jakiegoś poważnego powodu, bym szacunku wobec niego nie żywił… za to lubi zwierzęta, co samo w sobie pozytywnie mnie do niego nastraja.

Podobnie rzecz się ma z takim na przykład Donaldem Tuskiem, Borysem Budką oraz większością polityków PO lub światopoglądowo jej bliskim. Mogę się z nimi nie zgadzać, nie muszę na nich głosować w wyborach, ale ich szanuję; nie widzę powodu, by wylewać na nich pomyje (nie mylić z merytoryczną krytyką).

Nie mam jednak najmniejszego zamiaru żywić jakiegokolwiek szacunku dla PiS-owców, działaczy Konfederacji i innych skrajnych prawicowców. Sieją oni nienawiść, odzierają ludzi z człowieczeństwa („To nie ludzie, to ideologia”), chcą likwidacji prawi i wolności człowieka i obywatela – a zatem zagrażają naszemu zdrowiu i życiu. Szerząc nienawiść, doprowadzają też do śmierci wielu osób, np. tych, które z powodu zaszczucia popełniają samobójstwa; co przerażające oraz tragiczne, przybywa wśród nich dzieci i młodzieży. PiS-owcy uchwalili też chorą ustawę represyjną z grudnia 2016 roku, która poskutkowała śmiercią kilkudziesięciu osób. Czy krew na rękach to powód do szacunku? Czym mam szanować kogoś, kto pluje na innych, nawołując przy okazji do ich bicia, gwałcenia, zamordowania?

Nie zamierzam szanować pedofilów (w sutannach i nie tylko), a także tych, co ich bronią; nie chodzi tu o adwokatów, ale raczej o biskupów i prawackich publicystów. Gwałt to najgorsza ze zbrodni, najstraszliwsza krzywda, jaką jeden człowiek wyrządzić drugiemu, a już gwałt na dziecku jest szczególnie odrażający.

Nie mam zamiaru szanować wszelkiego rodzaju zwolenników Hitlera i tych, co relatywizują zbrodnie nazistowskie tudzież twierdzą, iż Polska powinna była w 1939 roku zawrzeć sojusz z III Rzeszą. Na identycznej zasadzie nie znajdzie się u mnie nijaki szacunek dla fanów Mussoliniego, Franco, Pinocheta, Miltona Friedmana czy Trumpa.

Jakiż niby szacunek miałbym odczuwać do zwolenników spiskowych teorii dziejów, głoszących, że koronawirusa nie ma, a wszelkie środki ostrożności można sobie olewać? Przecież oni ściągają na bliźnich chorobę i, być może, zgon…

Zero szacunku z mojej strony dla tych, co zaśmiecają lasy oraz ogólnie niszczą przyrodę. Jak też dla degeneratów moralnych, którzy znęcają się nad zwierzętami i ciągną zyski z ich mordowania.

No i na koniec – nie szanowałem, nie szanuję i nie będę szanował kapitalistów (nie mylić z przedsiębiorcami, dla pracy których szacunek żywię olbrzymi!), co żerują na wyzyskiwaniu siły roboczej, trzymają na kontach w rajach podatkowych ukradzione własnym państwom i społeczeństwom miliardy, czym przyczyniają się do nędzy większości ludzkości oraz śmierci głodowej tysięcy, o ile nie milionów ludzi. Ni krztyny poszanowania nie mam dla tych, co prowadząc dla żądzy zysku rabunkową gospodarkę, zniszczyli planetę Ziemię, czym sprowadzili rychłą zagładę na ludzkość (o licznych gatunkach roślin i zwierząt nie wspominając).

Drogie Obywatelki, Drodzy Obywatele, pamiętajcie jeszcze o jednym! Co do polityków, to nie jesteśmy nic im winni. Oni są dla nas, a nie my dla nich. Przeto na nasz szacunek działacze polityczni, bez względu na barwy partyjne, muszą sobie zasłużyć.